လံုးဝေလးစားသြားၿပီ
ကြၽန္ေတာ္မေန႔ကညဘက္၇၈၆ကြမ္းယာ
ဆိုင္မွာသတင္းတစ္ခုလိုေနတာသိခ်င္တာနဲ႔ကြမ္းယာတစ္ယာဖိုးဝယ္ျဖစ္လိုက္တယ္။
အေျခအေနကိုတီးၾကည့္ေခါက္ၾကည့္တာပါ။
၇၈၆ကြမ္းေရာင္းတဲ့အကိုကေျပာျပတာက
ငါတို႔ပဲခူးမွာေတာင္မေနခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ
စိတ္ညစ္လာၿပီ။ဘာလုပ္လုပ္အဆင္မေျပဘူးကြာ၊
ေနာက္ၿပီးကြမ္းလာဝယ္စားတဲ့ခရီးသြားေတြက၇၈၆ဆိုင္ဆိုတာကိုသိၿပီးျပန္ျပန္သြားတယ္။
ေနာက္ၿပီးသူေျပာတာကအကိုတို႔ပဲခူးမွာ
ျပႆာနာတက္ရင္အကိုတို႔ဘဲအသက္ခံ
ထိမွာတဲ့။
ေတာ္ေတာ္ပါးနပ္တဲ့အေျပာအဆိုေလးပါ။
မွတ္သားေလာက္တယ္။
ဒါနဲ႔အကိုဘီးေလးငါးပါတ္ေလာက္ေမာင္း
လိုက္ေတာ့အမိႈက္ေကာက္တဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေကာင္ကိုသြားေတြ႔တယ္။
ဒါနဲ႔မုတ္ဖိုးပဲဖိုးေပးၿပီးစကားေျပာလိုက္ေမး
လိုက္နဲ႔လုပ္လိုက္ၿပီးလိုရာကိုေထာက္လိုက္တာဘယ္လိုအသံဖြင့္လာလည္းဆိုေတာ့
ငါ့ညီေလးမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္မိဘ႐ွိေသး
လားဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးမိဘမ႐ွိေတာ့ဘူး။
ဒါဆိုရင္ညီေလးတို႔ဘာဘာသာကိုးကြယ္
တာလည္းေမးေတာ့ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။
ဒါဆိုလည္းညီရာမြတ္စလင္ဘာသာကို
ေျပာင္းေပးပါလား။အကိုေထာက္ပန္႔မယ္
ေလဆိုတာကိုေျပာလိုက္ေတာ့သူတိ့ု
ရဲ႕တန္ဖိုးေပၚလာၿပီ။
အကိုယ္ရာမေျပာင္းပါဘူးဗ်ာ
သားတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့မုန္႔ဖိုး
၃၅၀၀ေပးတာေျပာင္းသြားတယ္။
ေနာက္ၿပီသူတို႔ကပူစရာမလိုဘူး
ထမင္းဟင္းကအစဗလီမွာသြားစားလို႔ရတယ္။
သားကေတာ့မေျပာင္းဘူး။
သားဘသာ႐ွာစားႏိုင္တယိ
သားတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရသန္႔
ဘူးေရာင္းတဲ့ေငြကိုေပါင္းလိုက္ရင္၄၀၀၀
ေလာက္ေတာ့ရတာဘဲ။
သားတို႔စားလို႔ေလာက္တယ္။
မေျပာင္းဘူးတဲ့။
လံုးဝမွင္သက္မိတယ္။အံ့ေအာမိတယ္။
သူတို႔လိုလူကေတာင္ဒီစကားေျပာတက္ရင္ဒီလိုအသိ႐ွိရင္
ဘာသာေျပာင္းသြားတဲ့ေကာင္ေတြေကာင္မေတြ ႐ွက္ဖို႔သင့္ေနၿပီ။
ဒါနဲ႔ကိုယ္လည္းမေနသာေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဓာတ္ပံု႐ွိက္ၿပီးဂုဏ္ျပဳေပးလိုက္
တယ္။
ဂုဏ္ျပဳထိုက္တယ္လို႔လည္းျမင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း တို႔သာဆိုရင္ေကာ။
ယေန႔လူငယ္ေနာင္ဝယ္လူႀကီး
လူႀကီးၿပီးအခ်ိန္မစီးတဲ့လူႀကီးေတြကို
ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်ီးေကြၽးၿပီးအခ်ိန္စီးခိုင္း
လိုက္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႔ေျပာၾကားရင္း
သူေတာင္းစားသူငယ္ခ်င္း
by ငေသြး
ကြၽန္ေတာ္မေန႔ကညဘက္၇၈၆ကြမ္းယာ
ဆိုင္မွာသတင္းတစ္ခုလိုေနတာသိခ်င္တာနဲ႔ကြမ္းယာတစ္ယာဖိုးဝယ္ျဖစ္လိုက္တယ္။
အေျခအေနကိုတီးၾကည့္ေခါက္ၾကည့္တာပါ။
၇၈၆ကြမ္းေရာင္းတဲ့အကိုကေျပာျပတာက
ငါတို႔ပဲခူးမွာေတာင္မေနခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ
စိတ္ညစ္လာၿပီ။ဘာလုပ္လုပ္အဆင္မေျပဘူးကြာ၊
ေနာက္ၿပီးကြမ္းလာဝယ္စားတဲ့ခရီးသြားေတြက၇၈၆ဆိုင္ဆိုတာကိုသိၿပီးျပန္ျပန္သြားတယ္။
ေနာက္ၿပီးသူေျပာတာကအကိုတို႔ပဲခူးမွာ
ျပႆာနာတက္ရင္အကိုတို႔ဘဲအသက္ခံ
ထိမွာတဲ့။
ေတာ္ေတာ္ပါးနပ္တဲ့အေျပာအဆိုေလးပါ။
မွတ္သားေလာက္တယ္။
ဒါနဲ႔အကိုဘီးေလးငါးပါတ္ေလာက္ေမာင္း
လိုက္ေတာ့အမိႈက္ေကာက္တဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေကာင္ကိုသြားေတြ႔တယ္။
ဒါနဲ႔မုတ္ဖိုးပဲဖိုးေပးၿပီးစကားေျပာလိုက္ေမး
လိုက္နဲ႔လုပ္လိုက္ၿပီးလိုရာကိုေထာက္လိုက္တာဘယ္လိုအသံဖြင့္လာလည္းဆိုေတာ့
ငါ့ညီေလးမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္မိဘ႐ွိေသး
လားဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးမိဘမ႐ွိေတာ့ဘူး။
ဒါဆိုရင္ညီေလးတို႔ဘာဘာသာကိုးကြယ္
တာလည္းေမးေတာ့ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။
ဒါဆိုလည္းညီရာမြတ္စလင္ဘာသာကို
ေျပာင္းေပးပါလား။အကိုေထာက္ပန္႔မယ္
ေလဆိုတာကိုေျပာလိုက္ေတာ့သူတိ့ု
ရဲ႕တန္ဖိုးေပၚလာၿပီ။
အကိုယ္ရာမေျပာင္းပါဘူးဗ်ာ
သားတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့မုန္႔ဖိုး
၃၅၀၀ေပးတာေျပာင္းသြားတယ္။
ေနာက္ၿပီသူတို႔ကပူစရာမလိုဘူး
ထမင္းဟင္းကအစဗလီမွာသြားစားလို႔ရတယ္။
သားကေတာ့မေျပာင္းဘူး။
သားဘသာ႐ွာစားႏိုင္တယိ
သားတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရသန္႔
ဘူးေရာင္းတဲ့ေငြကိုေပါင္းလိုက္ရင္၄၀၀၀
ေလာက္ေတာ့ရတာဘဲ။
သားတို႔စားလို႔ေလာက္တယ္။
မေျပာင္းဘူးတဲ့။
လံုးဝမွင္သက္မိတယ္။အံ့ေအာမိတယ္။
သူတို႔လိုလူကေတာင္ဒီစကားေျပာတက္ရင္ဒီလိုအသိ႐ွိရင္
ဘာသာေျပာင္းသြားတဲ့ေကာင္ေတြေကာင္မေတြ ႐ွက္ဖို႔သင့္ေနၿပီ။
ဒါနဲ႔ကိုယ္လည္းမေနသာေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဓာတ္ပံု႐ွိက္ၿပီးဂုဏ္ျပဳေပးလိုက္
တယ္။
ဂုဏ္ျပဳထိုက္တယ္လို႔လည္းျမင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း တို႔သာဆိုရင္ေကာ။
ယေန႔လူငယ္ေနာင္ဝယ္လူႀကီး
လူႀကီးၿပီးအခ်ိန္မစီးတဲ့လူႀကီးေတြကို
ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်ီးေကြၽးၿပီးအခ်ိန္စီးခိုင္း
လိုက္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႔ေျပာၾကားရင္း
သူေတာင္းစားသူငယ္ခ်င္း
by ငေသြး
0 comments:
Post a Comment